چکيده پژوهش: تعداد كمي از سازمانها به لزوم آماده ساختن خود براي رويارويي با بحرانهاي احتمالي، پي برده‌اند. به همين ترتيب، براي مقابله با خطرات احتمالي، سازوكارهاي لازم را پيشبيني نکرده اند. اين عدم توجه، باعث از بين رفتن سازمانهاي بسياري شده است. بنابراين لازم است سازمانها همواره خود را براي مواجه با خطرات احتمالي آماده نمايند. بهترين اقدام بکارگيري مديريت بحران است. مديريت بحران داراي جنبه هاي زيادي است و مسائلي از قبيل فرهنگ سازماني، ساختار، آموزش، تکنولوژي و ... را در برمي گيرد، در اين پژوهش به بررسي يكي از عناصر اصلي مديريت بحران يعني ارتباطات سازماني پرداخته ايم.  جامعه آماري اين پژوهش، شرکت ملي پخش فرآورده هاي نفتي ايران در منطقه تهران است. مديريت بحران در اين شركت -با توجه به نقش مهمي که اين شرکت در توسعه اقتصادي کشور بر عهده دارد- از اهميت زيادي برخوردار است.  اين پژوهش بر اساس داده هاي جمع آوري شده در نيمه دوم سال 1385 و اوائل سال 1386 از نمونه اي متشکل از 91 نفر از مديران و کارشناسان شرکت ملي پخش فراورده هاي نفتي ايران منطقه تهران، انجام شده است.  نتايج تحقيق نشان مي دهد که بين ارائه انواع اطلاعات از جمله دسترسي به اطلاعات بهنگام، صحيح، مناسب، کامل و سريع و همچنين کانالهاي ارتباطي و مديريت بحران رابطه معني داري وجود دارد؛ اما بين شاخص بازخور و مديريت بحران رابطه اي وجود ندارد.

 کليد واژه ها: ارتباطات سازماني، بحران، مديريت بحران