تشریح خرگوش
ابتدا حیوان را بیهوش می کنیم.بیهوش کردن به دو صورت انجام میگیرد:تزریقی و استنشاقی(با استفاده از کلروفرم).اگر بخواهیم حیوان زنده بماند از داروی تزریقی استفاده می کنیم.اگر از داروی بیهوشی استنشاقی استفاده کنیم ممکن است حیوان بمیرد . وچون هدف ما دیدن اعضای داخلی بدن است از کلروفرم استفاده می کنیم، پس از چند لحظه حیوان بیهوش می شود اولین نکته دندانهای حیوان است در جوندگان دندانهای پیش خیلی بزرگ هستند،دندانهای پیش پایینی بزرگترند. دستهای حیوان را به کمک سوزن ثابت می کنیم و سپس قیچی را برداشته و پوستی که نزدیک ناف است را می بریم در زیر پوست یک بافت پیوندی وجود داردبرای دیدن احشا آن بافت را نیز پاره می کنیم . بخشهای روده را پرده ای نازکی به نام رودبند به هم متصل می کند که شفاف و نازک است در آن رگهای خونی زیادی وجوددارد قسمت سینه و شکم را پرده ی دیافراگم از هم جدا می کند قلب حیوان حالت مخروطی دارد که راس آن به پایین است. تعداد لبهای شش در خرگوش از انسان بیشتر است. مری و نای به چسبیده اند مری در جلو و نای در عقب قرار دارد. قسمت مری در بالای معده مشاهده می شود. در خم دوازدهه لوزالمعده مشاهده می شود.بعد از دوازدهه روده باریک قرار داردو دوازدهه در واقع بخشی ابتدایی روده ی باریک است.قسمتهای مختلف روده ی باریک به ترتیب دوازدهه ،ایلئوم و ژژنوم که قسمت انتهایی روده ی باریک است.و بعد به روده ی کور میرسیم و انتهای روده ی کور زائده ی آپاندیس وجود دارد. کلیه را نیز بیرون آورده ،روی کلیه زائده ی کوچک زرد رنگی وجود دارد که غده ی فوق کلیوی است. کبد را نیر بیرون آورده و کیسه ی صفرا را نیز مشاهده می کنیم کیسه ی صفرای خرگوش بدلیل گیاه خوار بودنش کوچک است. لوله ی اسپرم بر پشت مثانه مشاهده می شود .غده ی وزیکول سیمینال در پایین مثانه مشاهده می شود.
نظرات شما عزیزان:
